Kanał Mazurski nigdy nie został ukończony, miał połączyć Jeziora Mazurskie z rzeką Pręgotą w celu uzyskania drogi wodnej do Bałtyku. Budowę kanału rozpoczęto w 1911 roku, po raz pierwszy została ona przerwana przez I wojnę światową. Drugi etap, energicznie prowadzony od 1934 roku przerwały działania wojenne, po zakończeniuwojny budowa nie została wznowiona.

Schrony nr 11, 12 mają tak olbrzymie rozmiary (21m x 13m) i wnętrza, że przez lata były „rozpoznawane” jako tajne hale fabryczne do produkcji niemieckich U-Bootów, które miały być transportowane przez śluzę w Leśniewie na Bałtyk. Tak powstała legenda U-Bootów w Mamerkach.

Idąc 4 km od Mamerek wzdłuż Kanału Mazurskiego, można podziwiać „prace budowlane” bobrów budujących swe tamy. Dochodzimy do ogromnej śluzy w Leśniewie Górnym, która posiada komorę o głębokości 21 m, szerokości 7,5 m, długości 46 m. Do prawie ukończonej budowli położonej w środku lasu nie zdążono doprowadzić kanału.

Kanał byt projektowany do przepływu statków o wyporności 240 ton i przebiega w sztucznych wykopach lub specjalnych nasypach ziemnych. Dla pokonania 111 metrów różnicy poziomów między Łyną i Mamrami zbudowano dziesięć olbrzymich śluz, w tym pięć po stronie polskiej. Długość kanału wynosi 51,5 km, na terenie Polski 22 km.